Çocukluğumdan bu yana hayatımda mutlaka patili bir dostum olmuştu. 12 sene bizimle olan, melek olan kedim ile beraber büyüdük diyebilirim, onu kaybetmek çok zordu o yüzden de tekrar cesaretimiz hiç olmadı… Ancak eğer yollarınız kesişecekse ve hayatına girmesi gerekiyorsa kesinlikle o sizi buluyor… Biz bulduk sanıyoruz belki ama bence tam tersi seçilen taraf biz oluyoruz…
Paşa’nın hayatıma girişi de aynı bu şekilde oldu ve sanki daha önceden bizim için yazılmış bir senaryoyu yaşadım… Bir gün akşam üzeri uykumda melek olan kedi ve siyahlı beyazlı bir Cavalier karşımda duruyordu, kedim gelmedi bana ama köpek ben Özlem’e gidiyorum diyerek yaklaşırken uyandım… Bu rüyayı çok sonra hatırladım çünkü sadece basit bir rüyaydı, bir köpeğin sorumluluğunu alamazdım… Yalnız yaşıyordum, iş için çok sık yurtdışına çıkışlarım oluyordu ve ayrıca kirada oturduğum dairede kontratımda da yazılı olarak evcil hayvan beslemek yasaktı. Her şey engeldi ama kaderin önüne engel koyabilir miyiz? Asla 🙂
Bu rüyadan 3 ay kadar sonra yollarını çok iyi ezbere bildiğim Eminönü’den kapalı çarşıya doğru giderken kaybolmayı başardım ve o malum yerdeyim “mısır çarşısı”. Tabii ki ister istemez duyduğum sevgiden bakıyorum ve tek başına kafeste minnacık bir şey duruyor. Hepsi hoplayıp zıplarken neredeyse kıpırdamıyor, tepkileri çok az. Hasta olduğunu seziyorum ama yetişmem gereken bir yer var, oradan ayrılıp 5 dakika kadar yürüyorum ve ani bir dönüş! Ne olduğunu anlamadan takside eve doğru gidiyoruz. Eve gelince ailemi arayarak haber veriyorum, kimse inanmıyor ve hasta ise bir şey olursa çok üzülürsün yorumları peş peşe. Tek sözüm elimden geleni yapacağım, hastaysa da orada bir şey olacağına burada yanımda olsun… Ki maalesef 2 ay kadar bir tedavi süreci bizi bekliyormuş… İsim bile düşünemedim, Paşa oğlum diye anneannemin yeğenlerimi sevmesinden dilime yapışmış olarak Paşa oldu adı… Tabii bir de bu arada evi de taşımak zorunda kaldım…
Bu süreçte gerçekten çok zorlandığım anlar oldu, hiçbir şekilde pişman olmadım. O güne geri dönsem yine aynı şekilde davranırdım. Hayatımıza giren hayvanlara dikkat etmemiz gerektiğini okumuşum vaktiyle. Köpeklerin kesinlikle kalp çakrasıyla, saf olmakla bir ilişkileri var. Paşa da hayatımdaki eksik yanları hatırlatıp ve göremediğim gerçekleri gösterdi hayatıma gelerek… Saf sevgiyi, kalpten yaşamayı, sorumlukları ve sorunları severek karşılamayı ve böyle kolaylıkla üstünden gelinebileceğini…
Öğrenmeye hazır olduğumda minik Paşa öğretmenim olarak geldi. İyi ki geldin oğlum…
